शाहरुख च्या dish tv च्या जाहिराती मला फ़ारशा कधीच आवडल्या नाहीत.. परवा मात्र चक्क एक अतिशय हृदयस्पर्शी जाहिरात पाहायला मिळाली..
http://www.youtube.com/watch?v=a7AJj5aDhXc
एका अनाथाश्रमातून ते दोघे एक मुलगी adopt करतात.. तिने त्यांच्या घरात रूळावे, आनंदाने राहावे म्हणून आटोकाट प्रयत्न करतात. जरा नाराज होऊनच आईवडिल झोपतात… तोच त्यांना त्या मुलीचे खळखळून हसणे ऎकून जाग येते. मुलगी dish tv वर कार्टून बघून हसते आहे.. आईवडिल ते बघून अगदी भारावून जातात.. आधी मूल झाले नाही म्ह्णून घेतलेला adoption चा निर्णय तोही ’मुलगी’ adopt करण्याचा.. त्यात आता घरात आलेल्या मुलाने आनंदात राहावे अशी इच्छा.. ते जमत नाही याचे वॆफ़ल्य.. आणि ते मूल हसल्यावर.. होणारा आनंद.. ४५ सेकंदाच्या जाहिरातीत इतके काही कळत जाते की बस.. प्रसून जोशी व अनुराग बसू यासारखी नावे यामागे आहेत.. शाहरुखचा जमलेला अभिनय आहे.. जाहिरात बघून ती परत कधी लागेल याची अनेक वर्षांनी वाट पाहिली यात सगळे आले.
आता या topic चा उत्तरार्ध ’कलिंगड’..
गौरी देशपांडे च्या आहे हे असं आहे मध्ये कलिंगड नावाची एक कथा आहे. साधारण या जाहिरातीसारखीच..
एक मुलगी adopt केलेली.. ती मुलगी घरात अगदी शहाण्यासारखी वागते.. एका उन्हाळ्यात तिला आणतात.. पुढ्च्या वर्षीच्या उन्हाळ्यापर्यंत मुलगी रूळते.. पण एकूण ऋणानुबंध जुळत नाहीत.. एकदा मायलेकी कलिंगड खरेदी करायला जातात.. मग त्या विचारतात.. गोड आहे ना रे बाबा.. प्रश्नोत्तरात फ़ळ्वाला म्हणतो.. “मी काय आत शिरुन पाहिलंय?”
मुलीला एकदम हसू येते.. ती म्हणते काय मजा ना.. आत शिरुन कलिंगडात राहायचं.. सगळीकडून गार गोड..
आणि मग एकदम आईला आपले लहानपण आठवते.. त्यांचे जिवाभावाचे मॆत्र त्या कलिंगडात राहायच्या विचाराने एकदम जुळते.. (कथा मुळातूनच वाचायला हवी !! )
जाहिरातीच्या निमित्ताने परत एकदा हे सगळे आठवले.. आठवणी सुध्दा कशा कुठे पोहोचतील याचा काय नेम ?
