मी एक तुला फ़ूल दिले
मी एक तुला फ़ूल दिले सहज नकळता
त्या गंधातून मोहरली माझी कविता..
त्या झरणीतून रुणझुणला शब्द ह्रुदयीचा
त्या शब्दातून मोहरली माझी कविता..
हे गगन निळे चांदण्यात भिजून चिंबले
त्या चांदण्यास कनकाचे साज लाभले
त्या चांद्ण्यास कनकाचे साज लाभता
त्या साजातून मोहरली माझी कविता..
का पान फ़ूल लज्जेने चूर जाहले ?
का सळसळत्या वा-याचे नुपूर वाजले ?
त्या नुपूरांचे किणकिणकिण सूर बहरता
त्या बहरातूनी मोहरली माझी कविता..
बघ उमलताच कलिकेची पाकळी जशी
का शब्द शब्द फ़ुलवीतसे काव्यमानसी..
त्या दोन मनी काव्याचे भाव लोटता
त्या भावातून मोहरली माझी कविता..
..शांताराम नांदगावकर..
. एमिली डिकिनसन या कवयित्रीची एक ’शब्द’ या शब्दावर अप्रतिम कविता आहे..
A WORD is dead
When it is said,
Some say.
I say it just
Begins to live
That day.
तसेच कविता म्हणजे काय ? या विषयावर अनेक परिसंवाद, चर्चा .. कविता घडतात. या कवितेत कविता कशी जन्माला आली त्याचे सुरेख वर्णन आहे. त्या चांदण्यास कनकाचे साज लाभता.. ही कल्पना फ़ार हळुवार आहे.. संदीप खरेची..
असे हालते आत हळुवार काही
जसा स्पर्श पाण्यावरी चांदण्याचा.. ही भावना काय असते ते ’हळुवार हलण्याचा’ अनुभव ही कविता देते. परत एमिलीचीच एक ’कविता’ या विषयावर कविता आहे.
Potery..
Words on a paper
An expression
An emotion
Songs for the soul
A ray piercing in the dark
Filling the void
spreading warmth in cold mist
melting the frozen hearts
And yet
Incomplete when alone
Just empty words
Dormant,
Wisdom lying waste
Waiting for a reader
Poetry..
Words on a paper..
Waiting..
हे गाणे मला फ़ारसे माहीत नव्हते. ’तेजोमय नादब्रम्ह’ या अल्बममध्ये हे गाणे आहे. संगीत श्रीधर फ़डके व गायक सुरेश वाडकर.. खूप छान गोड गायले आहे.
हे गाणे स्वत: श्रीधर फ़डके यांच्याकडून ऎकण्याचा एकदा योग आला होता. ’नकळता’ हा शब्द त्यांनी सहजपणे ’नकळ्त सारे घडले’ हा भाव व्यक्त करत उच्चारला .. ’निळे गगन’ .. हे या गाण्यात प्रसन्न भाव घेऊन येते. ’हे गगना’ मधले ’गगन’ उदास आहे.. निळाच रंग.. पण कवितेतील भावछटा घेऊन येतो. ’रूणझुण’ ’किणकिण’ हे शब्द चालीतून व उच्चारातून तो नाद योग्यपणे प्रकट करतात.. अगदी ती नाजूक, सलज्ज किणकिण ऎकू येते. संगीतकाराकडून गाणे ऎकण्याची वेगळीच मजा असते.. ती परत एकदा अनुभवायला मिळाली. ’फ़िटे अंधाराचे जाळे’ हे गाणे याच नावाच्या अल्बममधे श्रीधरजींनी गायले आहे.. ते ऎकूनही हेच जाणवते.
यात तिला दिलेले फ़ूल हे सोनचाफ़्याचे असावे असे मला नेहमी वाट्ते..
मी एक तुला फ़ूल दिले सहज नकळता
त्या गंधातून मोहरली माझी कविता..
त्या झरणीतून रुणझुणला शब्द ह्रुदयीचा
त्या शब्दातून मोहरली माझी कविता..
हे गगन निळे चांदण्यात भिजून चिंबले
त्या चांदण्यास कनकाचे साज लाभले
त्या चांद्ण्यास कनकाचे साज लाभता
त्या साजातून मोहरली माझी कविता..
का पान फ़ूल लज्जेने चूर जाहले ?
का सळसळत्या वा-याचे नुपूर वाजले ?
त्या नुपूरांचे किणकिणकिण सूर बहरता
त्या बहरातूनी मोहरली माझी कविता..
बघ उमलताच कलिकेची पाकळी जशी
का शब्द शब्द फ़ुलवीतसे काव्यमानसी..
त्या दोन मनी काव्याचे भाव लोटता
त्या भावातून मोहरली माझी कविता..
..शांताराम नांदगावकर..
. एमिली डिकिनसन या कवयित्रीची एक ’शब्द’ या शब्दावर अप्रतिम कविता आहे..
A WORD is dead
When it is said,
Some say.
I say it just
Begins to live
That day.
तसेच कविता म्हणजे काय ? या विषयावर अनेक परिसंवाद, चर्चा .. कविता घडतात. या कवितेत कविता कशी जन्माला आली त्याचे सुरेख वर्णन आहे. त्या चांदण्यास कनकाचे साज लाभता.. ही कल्पना फ़ार हळुवार आहे.. संदीप खरेची..
असे हालते आत हळुवार काही
जसा स्पर्श पाण्यावरी चांदण्याचा.. ही भावना काय असते ते ’हळुवार हलण्याचा’ अनुभव ही कविता देते. परत एमिलीचीच एक ’कविता’ या विषयावर कविता आहे.
Potery..
Words on a paper
An expression
An emotion
Songs for the soul
A ray piercing in the dark
Filling the void
spreading warmth in cold mist
melting the frozen hearts
And yet
Incomplete when alone
Just empty words
Dormant,
Wisdom lying waste
Waiting for a reader
Poetry..
Words on a paper..
Waiting..
हे गाणे मला फ़ारसे माहीत नव्हते. ’तेजोमय नादब्रम्ह’ या अल्बममध्ये हे गाणे आहे. संगीत श्रीधर फ़डके व गायक सुरेश वाडकर.. खूप छान गोड गायले आहे.
हे गाणे स्वत: श्रीधर फ़डके यांच्याकडून ऎकण्याचा एकदा योग आला होता. ’नकळता’ हा शब्द त्यांनी सहजपणे ’नकळ्त सारे घडले’ हा भाव व्यक्त करत उच्चारला .. ’निळे गगन’ .. हे या गाण्यात प्रसन्न भाव घेऊन येते. ’हे गगना’ मधले ’गगन’ उदास आहे.. निळाच रंग.. पण कवितेतील भावछटा घेऊन येतो. ’रूणझुण’ ’किणकिण’ हे शब्द चालीतून व उच्चारातून तो नाद योग्यपणे प्रकट करतात.. अगदी ती नाजूक, सलज्ज किणकिण ऎकू येते. संगीतकाराकडून गाणे ऎकण्याची वेगळीच मजा असते.. ती परत एकदा अनुभवायला मिळाली. ’फ़िटे अंधाराचे जाळे’ हे गाणे याच नावाच्या अल्बममधे श्रीधरजींनी गायले आहे.. ते ऎकूनही हेच जाणवते.
यात तिला दिलेले फ़ूल हे सोनचाफ़्याचे असावे असे मला नेहमी वाट्ते..
No comments:
Post a Comment